بسم رب الشداء و الصدیقین
گوشه ای از زندگی نامه شهید رضا فروتن
نام :رضا
خانوادگی:فروتن
محل تولد:تهران تاریخ 12/1/48
تاریخ شهادت:دهم سهریور1365
محل شهادت:حاج عمران – عملیات کربلای 2
شهید رضا فروتن در تاریخ 12/1/1348 در شهر تهران دیده به جهان گشود . تحصیلات دوره ابتدایی را در همانجا با اخذ نمرات عالی به پایان رسانید . این دوره از زندگی شهید با راهپیماییهای مردم علیه شاه ملعون و نیز پیروزی انقلاب اسلامی مصادف بود. با اینکه سن کمی داشت ولی به خوبی قدرت تشخیص حق از باطل را داشت . به گونه ای که قبل از پیروزی انقلاب همراه با دیگر انقلابیون شبها به پشت بام می رفت و شعار ا...اکبر سر می داد . شهید علاقه ی زیادی به اسلام و اعمال مذهبی داشت .
با اینکه به سن بلوغ نرسیده بود ولی نمازش را مرتب و به موقع می خواند.
از کلاس سوم ابتدائی به بعد هرگز نمازش را ترک نشد . هنگام خواندن نماز حالت خضوع و خشوع عجیبی داشت . از سال 1360 به بعد نیز روزه اش را کامل می گرفت . بعد از انقلاب اسلامی در سال 1385 به همراه خانواده اش به لنگرود آمد . تحصیل دوران راهنمایی را در این شهرسپری نمود. سال اول نظری را نیز با موفقیت به پایان رساند . با اینکه سنش به حد قانونی نرسیده بود در خردادماه 1362 جهت آموزش اعمال رزمی اعزام شد. سال دوم و سوم دبیرستان را به صورت رزمنده در جریان جبهها های جنگ با موفقیت به پایان رساند نکته قابل توجه اینکه شهید همانند دیگر دانش آموزانی که در شهر و به طور معمول در کلاسها درس می خواندند با اینکه اکثر اوقات در جبهه حق علیه باطل بود در سن 17 سالگی مدرک قبولی سال سوم دبیرستان را دریافت نمود . بنا داشت در امتحانات نهایی سال چهارم در شهریور 1365 شرکت نماید که چند روز قبل از شروع امتحانات به تاریخ 10/6/1365 به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
خاطرهاز زبان یکی از دبیران دوران تحصیل شهید:در جلسه ی امتحان حضور داشتم با خود گفتم چون رضا رزمنده است و تقریبا اکثر مواقع در جبهه به سر برده و زحمات فرائانی برای حفظ این مرز و بوم کشیده ،از طرفی در جلسات درس اکثرا حضور نداشته کمکی به او بکنم . لذایکی از دانش آموزان زرنگ کلاس را کنار صندلی رضا نشاندم و به او توصیه کردم که ورقه اش را طوری نگاه دارد که رضا از آن استفاده نماید ، اما رضا کوچکترین نگاهی به ورقه او نینداخت . چندین بار به رضا گفتم که از او کمک بگیر اما گوش به حرفم نداد و نهایت بعد از اینکه آن دانش آموز از جایش بلند شد ،ورقه اش را به رضا دادم و گفتم بنویس. من تا ده دقیقه دیگر نزد تو می آیم و تو ورقه ی خودت را همراه این ورقه به من بده . نزدیک یک ربع گذشت . وقتی به سالن امتحان رفتم رضا را در جایش مشاهده نکردم . به ورقه رضا نگاه کردم متعجب شدم . ورقه ی رضا حاوی پاسخهایی بود که خود او به آنها داده بود و جواب باقی سوالاتی که پاسخ آنها را نمی دانست همچنان خالی گذاشته بود.ورقه ی او همانطوری بود که قبل از گرفتن ورقه ی همکلاسی اش بود. به سرعت و با عصبانیت خودم را فورا به رضا که در حیاط مدرسه ایستاده بود رساندم . به او گفتم :این چه کاری بود کردی ؟چرا از آن ورقه استفاده نکردی تا قبول شوی ؟رضا در پاسخ با متانت و وقار همیشگی اش سرش را پایین انداخت و گفت: من نمی توانم این کار را بکنم دوست دارم از اندوخته های خودم استفاده کنم .ان شاءا... این کار را بعد از جنگ خواهم کردو تحصیل علم را به نحو احسنت ادامه خواهم داد. با خود گفتم:خدایا من در چه فکری هستم واو به چه می اندیشد . من به خیال خام خودم می خواستم به او و امثال او کمک کنم در حالیکه آنها به تحصیل علم واقعی فکر می کنند .
وصیّتنامه : با سلام بر کربلا و کربلائیان مظلوم. چند کلامی است که خدمتتان عرض می کنم. لحظات آخر است دیگر چیزی به شروع عملیات نمانده است فرشتگان آسمان لحظه شماری می کنند تا به استقبال فرشتگان زمینی بیایند . آری اینجا کربلاست . هم اکنون حسین(ع)نظاره گر اعمال ماست . حسین جان اگر در کربلا نبودیم و نتوانستیم به ندای هل من ناصرت پاسخ مثبت دهیم ولی امام خمینی را تنها نگذاشتیم و حامی او هستیم .
بار الهام می خواهم بسوی تو بیایم و از تمام قید و بند های دینوی خلاصی گردم . می دانم لیاقتش را ندارم اما به امام زمانت قسم که شهادت را نصیبم کن . خدایا عاجزانه و به عنوان یکی از مخلوقات می خواهم اگر شهادت را نصیبم گردانیدی بدنم را تکه تکه و ریز ریز گردان تا مقداری از عذابم کمتر شود . خدایا تو را به چهرهی معصوم و شهادت طلب رزمندگان دعای مرا مستجاب فرما.
روحش شاد .
